Trzy lata temu mój brat owdowiał. Szaleńczo kochał swoją żonę i nie mógł pogodzić się z faktem, że ona już nie żyje. Zaczął pić. Ma pięcioletniego syna.
Pewnego razu mój brat prowadził po pijanemu i miał wypadek. Jego stan był poważniejszy, stracił dużo krwi. Dzięki Bogu, został uratowany, ledwo przeżył. Jedna kobieta zabrała go do szpitala na czas.
Potrzebował transfuzji krwi i ta sama kobieta, która zabrała go do szpitala, zgodziła się to zrobić, ratując mu życie dwukrotnie. Jesteśmy jej za to bardzo wdzięczni i będziemy do końca życia.
Mój brat przeżył dzięki niej. Była mężatką i miała troje dzieci. Mój brat doszedł do siebie po trzech dniach; powiedziano mu, że ledwo przeżył – i to dzięki jednej kobiecie. Mój brat chciał ją zobaczyć; kiedy przyszła, ucałował jej dłonie.
Nie patrzył na nią jak na swoją wybawicielkę. Zaprzyjaźniliśmy się z jej rodziną. Miała miłego męża, a mój siostrzeniec szybko się do niej przyzwyczaił i płakał, gdy wychodziliśmy.
W ramach wdzięczności moi rodzice podarowali jej zagraniczny samochód, a brat pomógł znaleźć pracę w prestiżowej firmie. Jest bardzo wrażliwą, miłą osobą.
Bardzo ją lubiłem. Zawsze była honorowym gościem w naszym domu.Rok później dowiedzieliśmy się, że jej mąż zostawił ją, wziął sobie kochankę i postanowił się z nią rozwieść.
Najgorsze było to, że wyrzucił ją i trójkę ich dzieci na ulicę. Zarzucił żonie, że po tym, jak dostała pracę, przestała być normalną żoną i wracała późno do domu, a potem mój brat powiedział, że zamierza się jej oświadczyć.
Moi rodzice są w szoku, bo ona ma trójkę dzieci. Tak, bardzo ją kochamy i szanujemy, ale nie jesteśmy gotowi, aby zobaczyć ją jako żonę mojego brata. Kocham mojego brata i życzę mu szczęścia. Szczerze mówiąc, nie jestem przeciwny temu związkowi.
