Ale gdy szczeniak urósł, właściciel zauważył coś dziwnego. Władze miasta zorganizowały plac zabaw dla spacerujących zwierząt. Mieszkańcy sąsiednich dzielnic zabierali tam swoich czworonożnych przyjaciół na spacer. “Mam wrażenie, że chciał pan kupić szczeniaka owczarka i to cudo trafiło w pana ręce?”
– zapytała Alina, która spacerowała ze swoim bolończykiem, do młodego mężczyzny. “Nie miałem pomysłu na psa, mieszkam sam, często muszę zostawać do późna w pracy, więc jak mógłbym przyprowadzić szczeniaka do domu” – odpowiedział mężczyzna. Prawie rzuciłem się pod samochód. Było oczywiste, że pies był zadbany.
A więc się zgubił. Zawołałem go więc do samochodu, przywiozłem do domu, nakarmiłem, a potem zrobiłem mu zdjęcie i zamieściłem w Internecie ogłoszenie:
“Znalazłem zagubionego psa, czyj to pies?”. Dosłownie trzy godziny później ktoś odpowiedział: “Nie szukaj jego właścicieli. Oni wyrzucili psa”. Dalej rozwinął, mówiąc, że za pierwszym razem, gdy go wypędzili, wrócił. A tym razem zabrali go daleko, na drugą stronę miasta, żeby na pewno go zgubić.
Nie mogłem w to uwierzyć, jak to możliwe? W odpowiedzi wysłali mi numer telefonu, żeby się przekonać. Zadzwoniłem do nich. Mają historię, która pasuje do twoich przypuszczeń. Poprzedni właściciele Lorda zostali oszukani,”Uśpili go jak szczeniaka owczarka. Ale potem zobaczyli, w co wyrósł szczeniak i postanowili się go pozbyć”.
“Co to za ludzie?” Alina była oburzona. “Jak można tak traktować żywą istotę?” “Kto wie? To tylko obca dusza w ciemności. Mówiłem już o moim napiętym harmonogramie, więc postanowiłem zabrać go do schroniska. Ale on nie chciał tam zostać, skomlał i próbował się do mnie dostać.
Krótko mówiąc, nie mogłem go tam zostawić. Zabrałem go do siebie. Kupiłem mu wszystko, czego potrzebował. A teraz mieszka ze mną. Zachowuje się dobrze, nie przeszkadza sąsiadom, nie zakłóca porządku. Tak właśnie żyjemy. Chodź, Panie, czas wracać do domu. Chłopiec i pies poszli do domu.
