Kiedy Tanya była w ósmej klasie, jej rodzina otrzymała młodszego brata.
Różnica między dziećmi wynosiła 15 lat. Tanya była daleka od dziecinnej zazdrości i urazy, zwłaszcza że jej rodzina nie zwracała na nią tak dużej uwagi. “Dostałaś piątkę?”
, jej matka słuchała obojętnie, “Cóż, co innego miałaś dostać? Nauka to główne zadanie ucznia. I to wszystko. Żadnych pochwał, żadnej dumy z córki, co oczywiście jest zrozumiałe. Tanya z entuzjazmem zaczęła pomagać matce w opiece nad małym Aleksiejem.
Kąpała go, wyprowadzała na spacer, prała pieluchy. I nadal dostawała oczekiwane piątki w szkole, czego nikt nie zauważył, tak jak nie zauważyli stosu wyprasowanych pieluch, umytych naczyń, przewiniętego dziecka.
“Tak powinno być”, powiedziałby pouczająco ojciec, którego córka była pierwszą pomocą w domu. “Tak było przez długi czas. Trzeba się nami opiekować na starość, a Aleksiej jest inny.
Syn to kontynuacja, kariera, osiągnięcia i nadzieje. A ty, jako starsza siostra, zawsze jesteś zobowiązana mu pomóc. To jest twój siostrzany obowiązek.
W ten sposób Tanya skończyła studia, dostała pracę, wyszła za mąż i urodziła syna. A jej mąż nie zauważył czystego mieszkania, pysznego barszczu, ani nawet faktu, że Tanya rozwijała swoją karierę i zarabiała więcej pieniędzy niż on.
“Cóż, wszystkie kobiety starają się dla dobra swoich rodzin” – powiedział – “Nie mieszkałbym z tobą, gdybyś była inna. Pewnego dnia mój ojciec zmarł, mój brat dorósł i zaczął studiować, a moja matka zaczęła chorować.
-“Musisz pomóc swojemu bratu”, zawołała moja matka, “nie dostał się do budżetu państwa, musi iść do płatnej szkoły. Nie mam skąd wziąć pieniędzy, a ty jesteś starszą siostrą.
Twoim obowiązkiem jest pomóc wychować i wykształcić młodszego brata. I Tanya pomogła, zapłaciła i zorganizowała. Nie myśląc o tym, kiedy poprosiła rodziców, by dali jej brata, by miała komu pomagać, uczyć i organizować.
A w weekendy, zamiast odpoczywać, Tania biegła do mieszkania, w którym mieszkała, żeby ugotować coś na tydzień, posprzątać pokój brata i zapełnić lodówkę mamy.
Zawsze uważaliśmy, że córka powinna pomagać rodzicom. Moja emerytura była marna, a Aleksiej potrzebował wielu rzeczy.
A potem Tania wracała do domu i powtarzała wszystko, co właśnie zrobiła, bo była żoną, musiała. Kilka lat później Tanya zatrudniła swojego brata Aleksieja, który przez dwa lata od ukończenia studiów nie znalazł nic odpowiedniego dla siebie.
Płaciła również za edukację swojego syna na kredyt, który również miał nadzieję coś osiągnąć, ale nie kwalifikował się do programu finansowanego przez państwo.
Potem Tanya jakoś się wyczerpała. Stała się szara, zmęczona i szybko straciła na wadze. Nie mogła jednak zatrzymać się w swoim wiecznym biegu: “musi”.
A kiedy usłyszała diagnozę i stan zaawansowania, okazało się, że jest już za późno, by cokolwiek zrobić, ale mogła spróbować, choć było to bardzo kosztowne.
-“Skąd ja wezmę tyle pieniędzy”, powiedział jej mąż, “powinnaś była wcześniej zauważyć, że coś jest z tobą nie tak. A co, jeśli to nie zadziała? Nie będziesz się przejmować, a ja będę musiał spłacać długi?” – Zamierzam się ożenić – odpowiedział mój brat – Zaoszczędziłem na wesele. “Jak ja będę żyć?
matka wpadła w złość, “Czy synowa pójdzie w moje ślady? Ty jesteś wszystkiemu winna, nie zadbałaś o to, nie pomyślałaś, że narazisz swoją rodzinę na takie wydatki. Jesteś samolubny. Powinnaś była zwrócić uwagę na to, że nie wszystko z tobą w porządku.
“I tylko jej syn, który dowiedział się, co dolega jego matce i ile pieniędzy potrzebuje, po cichu poszedł i napisał podanie do instytutu, a pieniądze wypłacone za rok, a było to we wrześniu, zostały mu zwrócone.
A potem dostał pracę. A Tanya poszła na leczenie. I to pomogło. I jakby razem z chorobą, Tanya wyprostowała plecy i spłaciła cały swój ogromny dług wobec wszystkich.
Wynajęła mieszkanie, odeszła od męża, a potem rozwiodła się i przy okazji podzieliła pieniądze ze sprzedaży swojego trzylatka. O
na i jej syn wzięli kredyt hipoteczny na mieszkanie, a jej mąż roztrwonił pieniądze i wrócił na przedmieścia, do swoich starych rodziców.
A jej matka mieszka z bratem i jego rodziną, próbując przypomnieć Tanyi o długu, dzwoniąc i przeklinając. I w końcu jej brat został poproszony o odejście z pracy Tanyi, ponieważ przestała się za nim wstawiać i kryć jego wpadki.
A teraz jest niewdzięczną córką, która nie spełniła jej oczekiwań, zdradzającą żoną, która pozbawiła męża mieszkania, siostrą, która nie zrobiła nic, by pomóc własnemu bratu, a nawet zrzuciła na jego barki swoją starą matkę.
Ale po raz pierwszy w życiu, w wieku 6 lat, Tanya nie jest nikomu nic winna. Jest prawie młoda, prawie zdrowa i ma syna, który wyrósł na zaskakująco przyzwoitego człowieka.
Żałuję, że nie mogłem rozładować ładunku wcześniej i zapomnieć o wiecznym długu. Cóż, lepiej późno niż wcale.
