Amalia była miss kursu. Talia osy. Gęste, kręcone, ciemne włosy. Duże, zielone oczy. Ma rzęsy i brwi, które nie wymagają makijażu. Stas przyjechał do miasta ze wsi.
Poszedł do college’u. Silna sylwetka i nie wyróżniający się wygląd. Facet bał się urody Amalii. W razie potrzeby rzuciłby się w jej obronie. Nie odważył się jednak zaopiekować ukochaną dziewczyną. Dopiero tuż przed maturą postanowił się jej oświadczyć, ale ona odmówiła.
Minęło siedem lat. Amalia wyszła za mąż. Jednak jej mąż, po urodzeniu dwójki dzieci, zniknął w nieznanym kierunku. Dziewczyna nie miała żadnych krewnych, z wyjątkiem swoich dzieci. Trudno jej było utrzymać dzieci.Gdyby nie ich sąsiadka, babcia Tania, umarliby z głodu.
Mieszkanie Amalii, odziedziczone po rodzicach, już dawno popadło w ruinę, rury były zardzewiałe, zamek w drzwiach zepsuty, a wszystkie mniej lub bardziej nadające się do użytku meble zostały sprzedane, aby kupić jedzenie.
Pewnego dnia babcia Tanya usłyszała pukanie do drzwi sąsiada. Wyszła na ganek. Stał tam przyzwoicie ubrany młody mężczyzna. “Do kogo przyszłaś?” “Do Amalii.” “Nie ma jej tutaj. Ale dzieci są w domu. Możesz wejść, drzwi są otwarte” – powiedział sąsiad. “Wujku, przyniosłeś jedzenie?”
– zapytała dziewczynka o zielonych oczach. W domu nic nie ma. “Zaraz wracam – powiedział Stas i szybkim krokiem opuścił mieszkanie. Wkrótce wrócił z dwiema wielkimi torbami. Zaprowadził dzieci do kuchni, kazał im umyć ręce i zaczął rozkładać przyniesione jedzenie: kiełbasę, chleb, kefir i ciastka.
Kiedy Amaliya wróciła, zobaczyła dzieci jedzące jedzenie przyniesione przez Stasa. Jej oczy rozbłysły, gdy rozpoznała Stasa. “Zawsze mnie chroniłeś”, uśmiechnęła się do męża.
“Teraz ja jestem gotów chronić ciebie”, odpowiedział Stas, podszedł do niej i przytulił ją. Trzy dni później, po załadowaniu całego swojego prostego dobytku do jeepa Stasa, Amalia i jej dzieci wyjechały do nowego życia.
Z mężczyzną, który bez względu na wszystko nadal ją kochał i był gotowy chronić ją i jej dzieci przed wszelkimi przeciwnościami losu.
